هنر هفتم و فرهنگ رضوی ؛ همسویی‌ها و تعاملات /نوشتة: امان الله شفایی، غلامرضا بهروز لک

براساس چارچوب نظری تنیدگی دین و هنر، میان فرهنگ رضوی و هنر هفتم می‌توان همسویی‌هایی را مشاهده و برجسته کرد که تعامل میان آنان را تسهیل می‌کند. در یک طبقه بندی کلی همسویی‌هایی موجود میان فرهنگ رضوی و هنر هفتم از این قرارند: ” نگرش به دین دارند“، ” فرهنگ سازند“، ” انسان سازند“، ” اخلاق گرایند“، ”رمزگرا و نماد گرایند“ و ” کارکرد رسانه ای دارند“.  بر اساس این همسویی‌ها می‌توان تعاملات وسیعی را میان شان برقرار نمود. یعنی که از یک سو هنر هفتم به خدمت فرهنگ رضوی در آمده و تسهیلاتی  را در اختیار آن قرار می‌دهد. از جمله : ” محمل اندیشه و معارف رضوی قرار می گیرد“ ، ” شخصیت و امامت امام رضا (ع) را معرفی  می‌کند“، ” سیره فردی امام رضا (ع) را تبیین می‌کند“ ، ” سیره اجتماعی امام رضا (ع) را می‌نمایاند“، ”ابعاد معنوی امام رضا (ع) را معرفی می‌کند“  و ” فرهنگ زیارت و میراث فرهنگی را می‌شناساند“. از سوی دیگر تأثیرات فرهنگ رضوی بر رویکرد و کارکرد هنرهفتم را می‌توان چنین دسته‌بندی نمود: ” تعمیق باورها و کرامت انسانی“ ، ” اشاعه معنویت گرایی“، ” سوژه دهی بکر و مستند“ و ” الگو دهی در مقابله با تهاجم فرهنگی“.