تحلیـل سیاست‌های رسانه‌ای در ایران (از برنامه‌های عمرانی پیش از انقلاب تا پایان برنامه چهارم توسعه/ نوشته : عبدالحسین کلانتری , پیام روشنفکر و حسین حسنی

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

چکیده

مسئله اساسی این مقاله مطالعة تاریخی‌ـ تحلیلی نحوة سیاست‌گذاری ارتباطی دربارة جایگاه رسانه­های جمعی به­ویژه رادیو و تلویزیون در برنامه­های گوناگون عمرانی و توسعه­ در ایران است. به‌عبارت دیگر، هدف ما در این مقاله تحلیل ارتباط متقابل میان رسانه­ها و توسعه و نوع تلقی از رسانه­ها به‌منزلة عامل یا شاخص توسعه بوده است.
سیاست‌های ارتباطی جایگاه تعیین­کننده­ای در برنامه­های توسعه­ای دارد؛ به‌گونه­ای که تقریباً از زمان آغاز برنامه­های مدرنیزاسیون در قالب پارادایم مسلط توسعه، و نوع نگاه و چشمداشت از فرایندهای ارتباطی و ابزارهای رسانه­های جایگاه خاص و ممتازی را به‌خود تخصیص داده بودند؛ که با مشاهده نتایج سیاست‌های ارتباطی گوناگون و آشکارشدن نقاط ضعف و قوت آن‌ها از آن زمان، راهبردهای ارتباطی نیز به‌تبع آن برای حصول نتایج دچار تغییرات شدند. به ‌همین دلیل تحلیل روند سیاست‌گذاری ارتباطی توسعه­ای در ایران حائز اهمیت است.
این مطالعه نشان خواهد داد که طی یک دورة زمانی پنجاه ساله راهبردهای ارتباطی چه روندی را طی کرده است؟ آیا این راهبردها پیوسته و هدف‌مند بوده­اند و یا منقطع و فاقد رویکرد، منطق و چشم­انداز مشخص؟ نتایج این تحلیل نشان می­دهد که برنامه­های عمرانی و توسعه­ای در ایران، فاقد رویکرد سیاست‌گذاری مشخص برای رسانه­های جمعی رادیو و تلویزیون بوده است. درواقع، متأثر از شرایط سیاسی دیدگاه­ها تفاوت پیدا کرده‌اند. گرچه به‌طور کلی نگاه از رسانه به‌عنوان شاخص توسعه به‌سوی رسانه به‌منزله عامل توسعه تغییر کرده است.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار