. (1396). رابطة بین میزان رضایت نوجوانان کرجی از فضاهای شهری با گذران اوقات فراغت آنها در شبکههای اجتماعی مجازی نوشتة میترا حبیبی فائزه بهنامی‌فرد. فصلنامه رسانه, 28(1), 81-102.
. "رابطة بین میزان رضایت نوجوانان کرجی از فضاهای شهری با گذران اوقات فراغت آنها در شبکههای اجتماعی مجازی نوشتة میترا حبیبی فائزه بهنامی‌فرد". فصلنامه رسانه, 28, 1, 1396, 81-102.
. (1396). 'رابطة بین میزان رضایت نوجوانان کرجی از فضاهای شهری با گذران اوقات فراغت آنها در شبکههای اجتماعی مجازی نوشتة میترا حبیبی فائزه بهنامی‌فرد', فصلنامه رسانه, 28(1), pp. 81-102.
. رابطة بین میزان رضایت نوجوانان کرجی از فضاهای شهری با گذران اوقات فراغت آنها در شبکههای اجتماعی مجازی نوشتة میترا حبیبی فائزه بهنامی‌فرد. فصلنامه رسانه, 1396; 28(1): 81-102.
رابطة بین میزان رضایت نوجوانان کرجی از فضاهای شهری با گذران اوقات فراغت آنها در شبکههای اجتماعی مجازی نوشتة میترا حبیبی فائزه بهنامی‌فرد
گروه سنی نوجوان (Adolescents) بخش مهمی از جمعیت کشورهای جوان را تشکیل میدهند که نحوه گذران اوقات فراغت آنها اهمیت زیادی در شکلگیری هویت فردی و جمعی، و نزدیکترین پیوند را با زندگی معنوی و فرهنگیشان دارد. زیرا آنها تمایل زیادی به تکیه بر روابط اجتماعی، و تعامل و گذران وقت با دوستان و همسالانشان در ساعات فراغت خود دارند تا بتوانند بیشتر درباره نقش و ارزششان در جامعه بیاموزند. بدین‌ترتیب طبق مطالعات مختلف، عرصۀ عمومی و فضاهای شهری از مناسبترین بسترهای جامعه جهت تأمین این نیاز آنها تلقی می‌شوند. اما متأسفانه امروزه شاهد سپری‌شدن بخش قابل‌توجهی از ساعات روزمره و اوقات فراغت این گروه سنی در خانه، و به‌منظور استفاده از اینترنت و فعالیت در فضای مجازی هستیم. لذا در پژوهش حاضر تلاش شده است تا ضمن در نظرگرفتن تأثیر عوامل شناخته شده در این گرایش نوجوانان، به بررسی تأثیر احتمالی میزان رضایت‌مندی نوجوانان از وضعیت کمّی و کیفی فضاهای شهری نیز بر این مسئله پرداخته شود. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و کمّی است که به‌منظور انجام آن، 250 نفر از نوجوانان 12 تا 19 سالۀ کرجی به روش طبقهبندی متناسب و تصادفی ساده به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامه محققساخته بوده و تحلیل دادهها با آمار توصیفی و استنباطی (پیرسون، t مستقل، تحلیل عاملی و رگرسیون چندمتغیره) صورت گرفته است. یافتهها نشان میدهد از بین عوامل فردی و خانوادگی، تنها متغیر جنسیت با میزان حضور نوجوانان در شبکههای اجتماعی مجازی رابطه معناداری ندارد. جذابیتهای شبکههای اجتماعی مجازی، و میزان رضایت‌مندی نوجوانان از فضاهای شهری نیز در مجموع 41درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین میکنند که در صورت ثابت‌بودن سایر متغیرها، بیشترین ضریب تأثیر را ” امکان تقویت و توسعه تعاملات اجتماعی“ (436/0) در متغیر وابسته داشته، و میزان رضایت‌مندی از وضعیت کمّی و کیفی فضاهای شهری نیز هریک به ترتیب با ضرایب 161/0- و 103/0- بر میزان سپری‌شدن اوقات فراغت نوجوانان در شبکههای اجتماعی مجازی تأثیرگذارند. .
ابتدای صفحه